παράσταθμος

-ον, Α

1. ελλιπής κατά το βάρος, λιποβαρής, λειψός

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ παράσταθμον

το έλλειμμα κακού ζυγίσματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + -σταθμος (< σταθμός ή στάθμη), πρβλ. βαρύ-σταθμός].